Жыр жазу деген – азап, от
әйел боп туған болмысқа,
жаныңда титтей маза жоқ,
жолың да тайғақ, қол қысқа.....

Дұғай да дұғай сәлем айт,
«Айқап» пенен «Қазаққа».
Кекеу, сөгіс сөзден қайт,
Кез боларсыз мазаққа.
Қарап жүріп қақтығып,
Қатынша сөзбен шаптығып,
Менікі жөн деп аптығып,
Неге түстің азапқа? ....

Ойладым бір сөз жазайын-да,
Байқошқардағы ағайынға,
Мен өлсем, қойсын деп былай:
Кебінім болсын көйлек, дамбал,
Басыма орап ақ орамал,
Аяққа шұлғау сал орай! ....

Сорлы бұлбұл жазға асық боп,
Нұрлы гүлге айтты зар.
Көбелек те шамды алам деп,
Отқа түстi боп құмар.....

З... әфәндия жолдадым хат,
Көре алмай дидарыңыз біз бұл сағат.

Мақсудым жатырқамай жанасуда,
Жан құмар жақсыларға біздің ғадәт. ....

Мен неткенмін, неткенмін,
Қурайлы жүріп жеткенмін!
Тай сойған мен Дендерден,
Сағыз менен Жемдерден,
Құралайдай шұбырып,
Күліп-ойнап өткенмін!
Ойылдың тамды көліне,
Бір түстеніп кеткенмін.....

Бізді неге бұрынғыдай жаз айы
Бейішімен қуантпайды ғажайып?!
Ертеңіңнің мүмкіндігі көбейіп,
Ертегілер кеткен жоқ па азайып?!
Неге төмен қарияның ақ басы?!
Неге жабық ақ ниеттің қақпасы?.....

Жапырақтар,
әр түрлі ән құрарсыңдар,
Алдарыңда әртүрлі тұрар сындар.
Нәзіктерім,
сендермен сырласайын,
Менің нәзік жанымды ұғарсыңдар.
Ұғарсыңдар,
ұғу да,
тану да арман,
Жасарыңдар,
жасқанбай жауын, қардан.......

Жаз жайнап, жан-жануар жанаттанған,
Жадырап май айында науаттанған,
Су ағып, жер айналып жанарланған,
Жиһанда біздің таңдай таң атпаған,.....

Дидары жаздың жарқырап,
Жадырап күлді тағы жер:
Жасанған жасыл жау-жарақ,
Жайнады жазша жауынгер.
Трактор елде аршындап,
Бұзылды тыңдар, не бір бел:
Сіңіріп дәнді топырақ
Құлпыртты қырды егіндер.....