Тіл маманы бірі едім торығулы,
Түйтіңдеген үмітсіз, зорығулы.
Ашылды өріс, алдымнан кеңістіктер,
Доғарайын қысылып қорынуды.

Көтерейін еңсемді төмендетпей,
Көк дөненім терін ап, көбеңдетпей.
«Өнер алды — қызыл тіл» деп......

Тайды қостым бәйгеге озса екен деп,
Көзін қосты қызғаншақ сүрінсін деп.
Құнан қостым бәйгеге озса екен деп,
Сөзін қосты өсекші бүлінсін......

Армысыңдар, ағалар, от кешкендер!
Ақ тәндерін боршалап оқ тескендер.
Армысыңдар, ағалар, ардагерлер!
Ар сыналған жылдарда от кешкендер.

От кештіңдер, қып-қызыл шоқ кештіңдер!
Аяр жаумен аянбай......

Жүрмін-ау жүрек жара қуана алмай,
Ел танып еңбегімді – жұбана алмай.
Дөп сыйлап артық-кемсіз сыбағамды,
Бір тосын бақыт күнім туа қалмай.

Аз болмай арман-қырғи алысары,
Ой биік самғар еді алыс......

Білеу жұтса, — қолдай етке қыран тояды.
Бітеу жұтса, — торғайға да жылан тояды.
Шүйгін суға, соны шөпке аузы тисе,
Жылқы менен жылқы текті құлан тояды.

Құзғын, құмай атан, нарға тоймайды.
Құйтымдай сүлік жарылғанша тоймайды.
Дәніккеннен құныққан өтіп......

Мен өзімді іздедім бала жастан,
Жұп-жұқана сиқыма қарамастан.
Тауға да ұрдым басымды, тасқа да ұрдым,
Ерте қозды делебем — ала қашпам.

Адыр-адыр қыр кездім, қайнар кездім,
Қойнына құт, мал толы......

Қадіріне жеттің бе уақыттың, әр сәттің?
Сарсаң оймен сабылтып жүйке-көлік шаршаттың.
Күн қыздырды төбеңнен, бауырыңнан Жер Ана,
Терлеп-тепшіп балбырап көктемдегі қарша ақтың.

Қадіріне жеттің бе бойда қуат бар Шақтың?
Той-думан мен қыз-қырқын дырдуына қарсы ақтың.
Бас жарғызып сойылға......

Жаңа жыл,
Жаңа ғасыр,
Жаңа мыңым!
Талайы сапырылды бағалының:
Жылқыда тасырқамас тағалының,
Өзенде тас бұлақты......

Ақпан соңы.
Астана.
Кесенеде —
Арқа аязы есіп тұр еселене.
Сәті түсті көрудің,
Дәл сол күнге
Жазылыпты зиярат пешенеме.

Азынаса ақ түтек боран сыртта,
Көк сүңгі мұз қатырып......

Ауырдым, ауырсам да алпысқа аттап,
Бір ғұмыр кітапшасын алпыс қаттап.
Гүл жардым алпыс көктем, алпыс жазда,
Ажым сап алпыс қыс......