Кей жерлерде маса көп,
Әдеттен тыс аса көп.
Мазалайды....

Қиын да емес, оңай да емес үй болу,
Ой бөлу үйге, қамқорлық жасап үйрену,
Көңілін табу, қабағын....

(Әбен Дәуренбековтің рухына)

Күліп жүргенмен, көпке сыр айтпай,
Өлең ғана еді ет жақын.
Өктем өмірге өкпесін артпай
Көктем боп жырлап өтті ақын.
Бағыңды қонған бағалай алсаң,
Жылжытар алға.....

Рамазан – адамның ішіп-жеуден, өзінің қалаулары мен нәпсіден тыйылатын кезі. Алайда кейбір ерлі-зайыптылар оразада әйелімді (күйеуімді) құшақтап, сүюіме, жақындасуыма бола ма деп.....

Раббысына алақан жайыпты құл,
Біздің ғұмыр-алдамшы,ғайып ғұмыр!
...Қысылған кезде ғана дінді іздетпей,
Мұсылман деген атқа лайықты қыл!

Адастырма адымды нақ басарда,
Жылтыраған қу тірлік.....

Кеудесі шын акынның күй сарайы,
Алады төгіп-төгіп келсе орайы.
Жаңбырдай нажағайлы нөсерлеткен
Жерінде гүл шайқалар құйып өткен,
Жас дүние алдында үміт, жас ұрпағы,
Жарқылдар жаздай жасыл болашағы,
Бүгіннен ертеңіне қадап көзін
Арнайды аңсап ақын соған сөзін.
Мінезі әулиедей ел......

Асау арман кеудеге симағасын,
Қиналасың,
Ашыған ми боласың.
Амал бар ма
Ақынға алабұртпай
Ару-өмір өрт-ғұмыр сыйлағасын.

Өртенесің,
Өртейсің,
Жалындайсың,
Таптырмайсың,
Таппайсың.....

Дегені қайда басылды үйін -
Ақылым жетпей,
Ашиды миым:
Виноградов көшесіндегі
Қиратып жатыр Қасымның үйін!

Шақұр да шұқыр шаққанда әйнегін
Ажалдың сездім ақпандай лебін.
Бір-бірлеп сөгіп......

Басымда жанат бөрік жекей тері,
Қоймаған елде сұлу мен бір сері.
Жұмақтың нақ төріндей көрінеді,
Қташекей жолығармын деген жері.

Көрдің бе Қатшекейдің асылығын,
Жалтақтап еткен ісін......

Құдыққа құлан құлаған,
Құлағанда құрбақа
Қауіп - қатерсіз ойнаған,
Ойлағанға бұл заман:
Қырда құлан жүрсе аман
Лаң, түрлі қазадан,
Бақа жаны......