Ала қанат көбелек
Ұшады да қонады.
Зыр жүгіріп Бөлебек,
Ұстамақшы болады.
Енді жеттім....

Бір күні Бақберді
Алды да дәптерді,
Суретін тышқанның
Айнытпай сап көрді.
Дегендей жатпа....

«Пышақпенен ойнама,
Ақылға кел, қой, бала», –
Десе де әжем, қоймадым,
Пышақпенен ойнадым.
Пышақ етіп....

Ауылға келсе атты адам,
Тұп-тура соған беттейді.
Сол үшін ұзап қақпадан,
Сол үшін Болат кетпейді.
Тұрмайды, сірә....

Асан мен Үсен гүл екті
Алқызыл, сары, көкпеңбек.
Түрініп жеңді, білекті,
Ерінбей ұзақ етті еңбек.
Тіккендей гүлді кестеге,
Асан мен Үсен....

Болатшы бол, темірді
Қоғасындай балқытқан.
Қуанышты көңілді
Шабытпенен шалқытқан.
Көп болса егер ....

Дүрліктіріп қаланы,
Дүрліктіріп даланы.
Аттандаған қажы үні
Құлағыңды жарады.

Қазақстан былай қап
Қажымыз, а, Құдайлап,
Америкаға айбынын
Танытқаны шын айғақ.

Сынаққа құмар пенделер,
Қажыдан үркіп сенделер...
Төсектерін ұлғайтты,
Тоқал құмар өңгелер. .....

Асылбек Сүйіндікұлы (т.-ө. ж. б.), Абайдың замандасы, ақынның ғашығы Тоғжанның туған ағасы. Тобықты руының бөкөнші табынан шыққан би, кезінде болыс болған. Абайдан біраз жас үлкен. Ол Абайды аса қадір тұтқан. Өзінің қайын жұрты сыбан Сабырбай ақынның ауылына қонаққа ертіп барған. Сол жылы Абай Қуандық, Сабырбай .....

Тапталмасын деп қазақтың кек, ары,
Тәуелсіздік туын ұстап жоғары,
Топты бастап шықты Ләззат алаңға,
Толған шақта он алтыға не бәрі.

Қайырмасы:
Қаһарман қыз, ғажап қыз,
Ұрандады Ләззат....

Құтты болсын халқымның мерекесі,
Мықты болсын еліміздің .берекесі !
Жүрегін намысымен деп....