Любой человек на Земле – это прежде всего звено в цепочке передачи генной информации, создатель и продолжатель своего рода. Человек многогранен. Он интересен как личность, как профессионал, как общественно значимая единица, а ещё он интересен в воспоминаниях своей семьи. Именно на этой грани Мубарака Жаманбалинова, моего прадедушки, хочу остановиться в своей работе и восполнить облик журналиста, поэта, общественного деятеля и дорогого моему сердцу человека, тем, что оставил после себя, какую жизнь прожил.....

Алмаз Ибрагимов – репродуктолог дәрігер, «Экомед Астана» адам репродукциясы клиникасының медициналық директоры. Еліміздің репродуктология саласындағы жарқын тұлғасы, күшін, білімін, уақытын аямайтын, 365/7/24 режимінде жұмыс істейтін, жасампаздығымен, жаңа көзқарастарымен, мықты логикасымен, сыни және инженерлік пайымымен ерекшеленетін жас ғалым, талантты дәрігер

Бедеулікпен ауыратын емделушілердің күрделі психологиясын ерекше түсіне отырып, олар үшін үнемі байланыс аясында, бір де бір қоңырау немесе хабарламаны назардан тыс қалдырмайды, өзінің шамадан тыс жұмысбастылығына қарамастан, мүмкіндігі бола салысымен оларға кері хабарласады және қиын сұрақтарына жауап беруге уақыт табады. Оның және ол басқаратын мамандар тобының көп жылдық еңбегінің нәтижесі – бедеулікті жаңа репродукциялық әдістермен емдеуден соң 4 мыңнан аса баланың дүниеге келуі! Емделушілер арасында Еуропа, АҚШ, араб елдерінен келген ерлі-зайыптылар бар, бұл олардың еліміздің репродуктологиясына деген сенімдерін білдіреді.....

Шүлдірлеген әр тілде тілің қандай жасанды,
Еліктеген әркімге түрің қандай жасанды.

Алдап, арбап қарайтын көзің қандай жасанды,
Жұртты ақымақ санайтын сөзің қандай жасанды.

Бетіңдегі бояуды-ай, ұн жаққандай жасанды,
Жалғап алған сояудай.....

Көктем, сен қашан келесің?!
Мен сені сағындым...

Күн нұры ойнаған күніңді сағындым,
Бұлбұлы сайраған түніңді сағындым,
Бәйшешек, сарғалдақ, жауқазын, қызғалдақ,
Жыл сайын теретін гүліңді сағындым...

...Қар басқан қайыңның шынтағы тұр сынып,
Теңселген теректер түнімен....

Ештеңе қызық емес… Ешқандай ой кешпеймін,
Ешқайсысы түсінбейді, ешкіммен сөйлеспеймін!

Ешкімді сағынбаймын, сағынып керегі не?!
Еш кеткен сағынышым, жеткізбей.....

Әй, мүміндер! Алладан шынайы
қорқумен қорқыңдар да,
Мұсылман болған күйде ғана өліңдер.
(Әл-Имран сүресі, 102 аят).

...Оразаны күтеміз тағы да біз,
Он бір айда о, қанша қамығамыз?!
Қимай-қимай кетерде.....

Солай да солай, қарағым,
Жанымның таппай қалауын,
Мен дағы Мұқағалидай
Отыздан асып барамын...

Күндерім қайран, күндерім,
Кетті екен қайда, білмедім?
Жоғалған жастық.....

Сен мені танымай қалдың ба,
танымай қалдың ба, шынымен?!.
Қоңыр күз келердің алдында
кірдім ғой түсіңе түнімен.

Сол бір түс о, қандай тәтті еді,
біздерге бір-ақ....

Ұмыт бәрін,
Жүрегіңді жүрегім жылытқанын.
Өрт құшады өзегім … еске түссе
Қыз күндегі бейкүнә қылықтарың.

Жыламашы,
Шыда, тағдыр осылай сынағасын.
Көрсетпеші күнәсіз.....