Әңгімемнің басын қалай бастарымды да білмей отырмын.. Талай жылдар поэзияны жаныма серік еткен болсам да, осы бір хикаямды жазуға жүрексініп жүрген едім.. Колледждің екінші курсында оқып жүргенімде интернет арқылы Н*** есімді жігітпен таныстым.. Онын өмірге деген көзқарасы, адамдармен қарым қатынасы, сіз деп сыйлағанының өзі ешкімге ұқсамайтын еді.. алғашында күнде жазып тұрды..сонда да сіз сіз деп сыйлап тұрған соң, оның көңіліне аса мән бермедім, тіпті ағам ретінде қабылдадым.. Ортақ достарымыз болған соң, бір күні достармен бас қостық..олардың арасында Н*** да бар.. Тағы да..алғаш көрген сатте қатты ұнамады десем де рас.. мен үшін тым дұрыс, тым жақсы адамдай көрінді.. Достарымыздың бас қосуы да жиілеп, ол да маған хабарласуын жиілетіп жіберді..

8 наурыз күні сыйлығымен келіп, ұсыныс жасады. Оны қатты ұнатпағандықтан келісімімді бермедім.. ал ол болса, сізді қанша болса да күтемін деп соңғы сөзін айтып кетті.. Күнде хабарласып тұруын тоқтатқан жоқ.. Осылайша кішкене уақыттан соң мен оның қызына айналдым.. Шыны керек алғашында жай ғана ұнатып кездескеніммен кейін оны қатты сүйіп қалдым.. Бақыттан басым айналып, оны коөуге асығатын болдым.. Сабағыма да зер салмай, құрбыларыма да уақытымды бөле алмай, күнде үйге кеш оралатын болдым.. Мұндайымды бұрын көрмеген анам, бір күні үйдің алдында мені тосып тұр екен.. Хабарласып, жанындағы жігітінмен кел, көріп танысуым керек деді.. Ұялғаннан жерге кіріп кетердей болып, екеуміз де анамнын жанында басымыз төмен қарап тұрдық.. екеуі танысты.. үйге кірген соң анам оны ұнатқанын, және оған сенетінін айтты.. осылайшы арамызда ешқандай сыр, ұрыс, жұмбақ дүниелер жатпайтын еді.......

Махаббат деген ауру ма деймін.... Өз оқиғама келсек, мен ол жігітпен мектептен жасырын жүргенбіз. Уақыт өте келе мектеп, ауыл,кейіннен ата-анамыз біле бастады. Телефон құшақтап ұйықтайтынбыз, мектепке бір-бірімізді көру үшін бір сағат ерте баратын едік. Осылай уақыт өтіп, 11 сыныпқа да жеттік. Оқуға түсу үшін ұйықтамай сабағымызды оқып, тест тапсырып екеуміз де грантқа оқуға түстік. Сабақтан күнде күтіп алатын. Кадімгі барлық ғашықтар сиякты айырылмай жүрдік, тіпті достарына да бармай кетті, олар болса ренжитін мен жібермеді деп. Керегі қасында жүрсе адам ештенені іздемейді екен. Осылайша жылдар өтті. Үй ішімізбен таныстық. Бізді бүкіл ауыл үйленеді деп ойлайтын, озіміз де оқу бітіп жұмысымызға орналасқан сон үйленеміз дейтінбіз. Ата анамыз ақырындап тойға дайындалды, онын мамасы айтып отыратын ананы көрдім ағана мынаны алдым деп....Осылай жүргенімізде диплом уақыты келді, біз де өзгердік. Оның айтуына қарағанда мен оған уақыт бөрмей кетіптім.

Сабақ десе салынып оқитынмын, ол да мүмкін. Қолда бардың қадірі жоқ дейді ғой. Осылайша арамыз суып кеткендей болды. Бір күні кереметтей ұрсысып үйден қуып дықтым, қайтып оралма деп. Кейде сол сөзім үшін өкінем. Ол сол кеткеннен кетті тіпті защитама, вручениеме келмеді. Осымен бітті екен деп мен жүрдім. Уақыт өте қатты сағына бастадым. Қалжынбас досым хабарлласым жігітінді көргем тойға дайындалып жатыр екен дегенде жүрегім аузыма тығылып, түнгі үште жанағыға звандадым, ол мені жұбатып қайдағы үйлену, ол ақымақты білесін ғ ой өтірік айтады деди, осылайша жаным орнына түсті содан бастап телефонмен сөйлесіп тұратын болық. Сағынып кездесіп тұратын болдық. Не істеп жүргенімді өзім де білмеймін не жүрмейміз, не екі жаққа кетпедік......

Мен өз басымнан өткен бір оқиғаны айтқым келіп отыр. Мен 1курс студентті едім сол жылдар махаббат мол жылдар болған яғни өмірде алғаш бір жан үшін өз басымды бәйгеге тігіп махаббатымнан бас тартқан болатынмын. Махаббат ойламаған жерден кез-келген тіпті сенін кім екеніне қарамастан адамды ғашық ете қоя салады. Мен агенттегі бір жігітпен таныстым ол маған достық хабарлама жіберген болатын сол сәтті онын қандай жан екенін түсіндім арадан коп уақыт өтпей кездесуге келісімімді бердім бірақ сосын ол менен шынайы үйленуге ұсыныс тастады таңға дейін әңгімеміз сол жайлы болатын.

Ол мені шынайы сыйластықпен сүйген еді бірақ менінде осал қыз емес екенімді айта беретін. Солай ол мені кейіп танытып әр түрлі сұрақтар қойатын мен жаман баламын наркоманмын или қыздарға барамын деп. Бірақ мен бұлардың бірде біреуіне мән бермедім тіпті солай болған күнін өзінде де оны қойдыруыма көзім жететін еді. Сөйтіп бір күні алаңда кездестік менен бақытты жан жоқ еді, әңгімелесіп отырып бұрын жүрген қызын ойламаған жерден айтып қалды жалпы мен мүлдем қызғанбайтын адаммын бірақ бір періште соны ұнады деп мені жаман үгіттегендей болды өзім іштей сездім сонда да, сол жерде осы соңғы көруін мен сені қанша жақсы көрсемде шыдаймын тек сен бақытты болсан болды деп. Өзімді өзім өлтіргендей ант еттім.
Және сол сертімде тұрдым. Бірақ хабарласуын қойған жоқ, 5ай бойы:түнде маған хабарласып әлгі айтқан қызға үйленейін деп жатқанын айтты мен бақыт тіледім және бір өкініштісі ертен қызды алып келеді деген күні өкінбейсін ба алі де деп сұрағаны тойға кел тек сенімен вальс бейлеймін дегені тойды бітіріп танертен тан атпай маған хабарласқаны даже келіншегінің жанында отырып телефон соққаны одан кейінде күнде сабаққа бара жатсың ба қашан шығасың үйіңе жеттің бе тіпті келіншегіммен ажырастым енді мүмкін менімен кездесерсін жалпы менен неге бас тарттың соны түсінбеймін деген болатын......