Н. Айтұлы «Бәйтерек» поэмасы. Қазақ әдебиеті, 9 сынып, дидактикалық материал. 1-сабақ.

Н. Айтұлы «Бәйтерек» поэмасы (үзінді)

Ақмола кеше ғана басқа қала, Айналды Бәйтеректі Астанаға! Еміреніп өз анасы емізбесе, Сәбиге шайнап берген ас бола ма? 

Бақытым басымда тұр талай күткен, Сеземін келмегенін оңайлықпен. Үзіле жаздап еді өндіршегім, Өзекке тепкілеген өгейліктен. 

Көңілге сәуле құяр Сарай нұры, Астана – ел тірегі, ел айбыны! Кемері шалқып жатқан Қазақстан – Мұхиттың аласұрған көк айдыны. 

Тіршілік түзегенде көркін жаңа, Сұрапыл соқпаса екен толқын жара. Армысың, Азаттықтың астанасы – Талпынған арманына еркін қала! 

Жаһанның жанарында жаңа қала, Жұлдыздай туы қалған өліарада. Бес жылда бой көтерген ғимараттар, Жайнап тұр шомылғандай самалаға! 

Жырламас ғажайыпты кім мұндағы, 

Жеткенше сөздің дәмі, тілдің нәрі. Алғысын жаудырады Елбасыға, Болашақ бұл шаһардың тұрғындары. 

Қарашы, шаңырағы жас қаланың, Аспанның бұлтты серпіп тастағанын! Бүгіннен басталатын шежіресі, Авторы – Назарбаев Астананың! .. 

Самсаған қара орманым – байтақ елім, Сынға сап сан жақсыны байқап едің. Еңсесін елдігіңнің биіктеткен, Ортаңда бойлап өскен Бәйтерегің! 

Өтінде арпалысқан өмір-майдан, Бәйтерек – болашағың тамыр жайған. Немесе Елбасының өр тұлғасы, Қолымен өзі әкеліп Тәңір қойған! 

Туыңдай қанат керген желді күнгі, Танытты кең әлемге теңдігіңді. Тұрғанда Бәйтерегің көкке шырқап, Ұстай біл Асқақтатып Елдігіңді!