Ұлттық сазды аспаптар. Қазақ тілі (орыс сыныбы), 4 сынып, дидактикалық материал.

Балалайка – орыстың үш ішекті халықтық музыкалық аспабы. Балалайка алғашқыда екі ішекті болған. Жеке орындауда да басқа аспаптармен қосылып ән, биге сүйемел ретінде де пайдаланылған. 19 ғасырдың аяқ шенінде В.В.Андреев музыкалық аспап шебері С.И.Налимовпен бірігіп, балалайканың жетілдірілген түрлерін (прима, альт, бас, контрабас) жасап шығарып, оларды оркестрге қосты. Балалайка үшін көптеген музыкалық шығармалар жазылды.

Домбыра - қазақ халқының өте ерте және кең тараған, нағыз табиғи ұлттық музыкалық аспабы. Көне Шумер тілінен аударғанда «кішкене садақ» деген мағына береді. Алматы облысы, Жамбыл ауданы аумағынан  шамамен 2,5 ғасыр бұрын табылған таста қашалған суреті мен 16 ғасыр бұрын Мысыр еліндегі Нахт қабіріне салынған пішінінен еш өзгермеген. Қос ішекті шертіп ойнайтын музыкалық аспап ішекті, шертпелі аспаптар тобына жатады. Аспап әр түрлі үлгіде тұтас ағаштан ойылып жасалады. Тоғыз, он бір, он төрт, жиырма төрт пернесі болады. Күй арнайы құлақтарымен келтіріледі. Аспап үні қоңыр, құлаққа жағымды әрі жұмсақ болып келеді.

Шертер – шанағы терімен қапталған, қазақ хыалқының ең көне музыкалық аспаптарының бірі. Шертіп ойнау тәсіліне байланысты шертер деп аталған.Ол екі немесе үш шекті болып келеді. Құрылысы жөнінен домбыра аспабына ұқсас келеді. 

Балалайка – орыстың үш ішекті халықтық музыкалық аспабы. Балалайка алғашқыда екі ішекті болған. Жеке орындауда да басқа аспаптармен қосылып ән, биге сүйемел ретінде де пайдаланылған. 19 ғасырдың аяқ шенінде В.В.Андреев музыкалық аспап шебері С.И.Налимовпен бірігіп, балалайканың жетілдірілген түрлерін (прима, альт, бас, контрабас) жасап шығарып, оларды оркестрге қосты. Балалайка үшін көптеген музыкалық шығармалар жазылды.

Домбыра - қазақ халқының өте ерте және кең тараған, нағыз табиғи ұлттық музыкалық аспабы. Көне Шумер тілінен аударғанда «кішкене садақ» деген мағына береді. Алматы облысы, Жамбыл ауданы аумағынан  шамамен 2,5 ғасыр бұрын табылған таста қашалған суреті мен 16 ғасыр бұрын Мысыр еліндегі Нахт қабіріне салынған пішінінен еш өзгермеген. Қос ішекті шертіп ойнайтын музыкалық аспап ішекті, шертпелі аспаптар тобына жатады. Аспап әр түрлі үлгіде тұтас ағаштан ойылып жасалады. Тоғыз, он бір, он төрт, жиырма төрт пернесі болады. Күй арнайы құлақтарымен келтіріледі. Аспап үні қоңыр, құлаққа жағымды әрі жұмсақ болып келеді.

Шертер – шанағы терімен қапталған, қазақ хыалқының ең көне музыкалық аспаптарының бірі. Шертіп ойнау тәсіліне байланысты шертер деп аталған.Ол екі немесе үш шекті болып келеді. Құрылысы жөнінен домбыра аспабына ұқсас келеді.