Тірі ағзалардағы электрлік процестер. Биология, 10 сынып, дидактикалық материал.

Биоэлектрлік потенциалдар (биоқуат)- тірі жасушаларда тыныштық және физиологиялық әрекет кезінде байқалатын электр құбылыстарды атайды.

Тірі жасушалардағы электрлік потенциалдардың пайда болуы және олардан туындаған био-ағымдар жасуша мембрананың физикалық-химиялық қасиеттері мен цитоплазманың компоненттерімен (аминқышқылдар, белоктар, иондар) байланысты.

Жасуша мембранасының сыртқы және ішкі жағында әрдайым айырма (разность) потенциал болады. Бұл негізінен әртүрлі иондардың концентрациясына байланысты K +, Na +, Cl-, олар жасуша мембрананың әртүрлі өткізгіштігіне де байланысты болады. Осы айырма потенциалы «тыныштық потенциал» немесе «мембраналық потенциал» деп атайды және орташа 60-90 мВ құрайды.

Тірі жасушаны қоздырғанда, мембрананың өткізгіштігі мен иондардың қозғалысының өзгеруінен бастапқы мембраналық потенциалы өзгеріске ұшырайды.

Қоздырғыш ұлпалардың жасушаларында (бұлшықет, жүйке) бұл процестер өте қысқа уақыт (миллисекунд) ішінде жүреді және ол «әрекет потенциалы» деп аталады. Оның көлемі 120 мВ-қа жетуі мүмкін.

Биоэлектрлік потенциалдар (биоқуат)- тірі жасушаларда тыныштық және физиологиялық әрекет кезінде байқалатын электр құбылыстарды атайды.

Тірі жасушалардағы электрлік потенциалдардың пайда болуы және олардан туындаған био-ағымдар жасуша мембрананың физикалық-химиялық қасиеттері мен цитоплазманың компоненттерімен (аминқышқылдар, белоктар, иондар) байланысты.

Жасуша мембранасының сыртқы және ішкі жағында әрдайым айырма (разность) потенциал болады. Бұл негізінен әртүрлі иондардың концентрациясына байланысты K +, Na +, Cl-, олар жасуша мембрананың әртүрлі өткізгіштігіне де байланысты болады. Осы айырма потенциалы «тыныштық потенциал» немесе «мембраналық потенциал» деп атайды және орташа 60-90 мВ құрайды.

Тірі жасушаны қоздырғанда, мембрананың өткізгіштігі мен иондардың қозғалысының өзгеруінен бастапқы мембраналық потенциалы өзгеріске ұшырайды.

Қоздырғыш ұлпалардың жасушаларында (бұлшықет, жүйке) бұл процестер өте қысқа уақыт (миллисекунд) ішінде жүреді және ол «әрекет потенциалы» деп аталады. Оның көлемі 120 мВ-қа жетуі мүмкін.

Биоэлектрлік потенциалдар (биоқуат)- тірі жасушаларда тыныштық және физиологиялық әрекет кезінде байқалатын электр құбылыстарды атайды.

Тірі жасушалардағы электрлік потенциалдардың пайда болуы және олардан туындаған био-ағымдар жасуша мембрананың физикалық-химиялық қасиеттері мен цитоплазманың компоненттерімен (аминқышқылдар, белоктар, иондар) байланысты.

Жасуша мембранасының сыртқы және ішкі жағында әрдайым айырма (разность) потенциал болады. Бұл негізінен әртүрлі иондардың концентрациясына байланысты K +, Na +, Cl-, олар жасуша мембрананың әртүрлі өткізгіштігіне де байланысты болады. Осы айырма потенциалы «тыныштық потенциал» немесе «мембраналық потенциал» деп атайды және орташа 60-90 мВ құрайды.

Тірі жасушаны қоздырғанда, мембрананың өткізгіштігі мен иондардың қозғалысының өзгеруінен бастапқы мембраналық потенциалы өзгеріске ұшырайды.

Қоздырғыш ұлпалардың жасушаларында (бұлшықет, жүйке) бұл процестер өте қысқа уақыт (миллисекунд) ішінде жүреді және ол «әрекет потенциалы» деп аталады. Оның көлемі 120 мВ-қа жетуі мүмкін.

Биоэлектрлік потенциалдар (биоқуат)- тірі жасушаларда тыныштық және физиологиялық әрекет кезінде байқалатын электр құбылыстарды атайды.

Тірі жасушалардағы электрлік потенциалдардың пайда болуы және олардан туындаған био-ағымдар жасуша мембрананың физикалық-химиялық қасиеттері мен цитоплазманың компоненттерімен (аминқышқылдар, белоктар, иондар) байланысты.

Жасуша мембранасының сыртқы және ішкі жағында әрдайым айырма (разность) потенциал болады. Бұл негізінен әртүрлі иондардың концентрациясына байланысты K +, Na +, Cl-, олар жасуша мембрананың әртүрлі өткізгіштігіне де байланысты болады. Осы айырма потенциалы «тыныштық потенциал» немесе «мембраналық потенциал» деп атайды және орташа 60-90 мВ құрайды.

Тірі жасушаны қоздырғанда, мембрананың өткізгіштігі мен иондардың қозғалысының өзгеруінен бастапқы мембраналық потенциалы өзгеріске ұшырайды.

Қоздырғыш ұлпалардың жасушаларында (бұлшықет, жүйке) бұл процестер өте қысқа уақыт (миллисекунд) ішінде жүреді және ол «әрекет потенциалы» деп аталады. Оның көлемі 120 мВ-қа жетуі мүмкін.

 Биоэлектрические потенциалы (биотоки) — электрические явления, наблюдаемые в живых клетках в покое и при физиологической деятельности.

 Возникновение в живых клетках электрических потенциалов и обусловленных ими биотоков связано с физико-химическими свойствами клеточных мембран и компонентов цитоплазмы (аминокислот, белков, ионов). Между наружной поверхностью клеточной мембраны и внутренним содержимым клетки существует всегда разность потенциалов, которая создается в силу различной концентрации ионов К+, Na+, Cl- внутри и вне клетки и различной проницаемости для них клеточной мембраны. Эта разность потенциалов называется «потенциалом покоя», или мембранным потенциалом, и составляет в среднем 60—90 мВ.

 При возбуждении живой клетки происходят изменения исходного мембранного потенциала за счет изменения проницаемости мембраны и перемещения ионов. В клетках возбудимых тканей (мышечной, нервной) эти процессы могут происходить в очень короткие интервалы времени (миллисекунды) и называются «потенциалом действия». Величина его может достигать 120 мВ.

 Биоэлектрические потенциалы (биотоки) — электрические явления, наблюдаемые в живых клетках в покое и при физиологической деятельности.

 Возникновение в живых клетках электрических потенциалов и обусловленных ими биотоков связано с физико-химическими свойствами клеточных мембран и компонентов цитоплазмы (аминокислот, белков, ионов). Между наружной поверхностью клеточной мембраны и внутренним содержимым клетки существует всегда разность потенциалов, которая создается в силу различной концентрации ионов К+, Na+, Cl- внутри и вне клетки и различной проницаемости для них клеточной мембраны. Эта разность потенциалов называется «потенциалом покоя», или мембранным потенциалом, и составляет в среднем 60—90 мВ.

 При возбуждении живой клетки происходят изменения исходного мембранного потенциала за счет изменения проницаемости мембраны и перемещения ионов. В клетках возбудимых тканей (мышечной, нервной) эти процессы могут происходить в очень короткие интервалы времени (миллисекунды) и называются «потенциалом действия». Величина его может достигать 120 мВ.

 Биоэлектрические потенциалы (биотоки) — электрические явления, наблюдаемые в живых клетках в покое и при физиологической деятельности.

 Возникновение в живых клетках электрических потенциалов и обусловленных ими биотоков связано с физико-химическими свойствами клеточных мембран и компонентов цитоплазмы (аминокислот, белков, ионов). Между наружной поверхностью клеточной мембраны и внутренним содержимым клетки существует всегда разность потенциалов, которая создается в силу различной концентрации ионов К+, Na+, Cl- внутри и вне клетки и различной проницаемости для них клеточной мембраны. Эта разность потенциалов называется «потенциалом покоя», или мембранным потенциалом, и составляет в среднем 60—90 мВ.

 При возбуждении живой клетки происходят изменения исходного мембранного потенциала за счет изменения проницаемости мембраны и перемещения ионов. В клетках возбудимых тканей (мышечной, нервной) эти процессы могут происходить в очень короткие интервалы времени (миллисекунды) и называются «потенциалом действия». Величина его может достигать 120 мВ.