Өлеңдер

Біз қазақтың намысымыз ертеңгі,

Көркейтетін, құлпыртатын өлкені.

Тауым, тасым, топырағым тарихым.

Таба алмаспын сендей сұлу өлкені.

Туған жерім қымбат маған әр тасың,

Туған жердің жәйін....

Қажеті жоқ Пантеон, Кеңсайың да,

Қауымымен бір жату жөн шайырға.

Өлгеннен соң Доссорға іздеп келсін,

Оқырман білем десе мен жайында.

Осында әжелерім, ағалар да,

Қанша жас қияды екен маған Алла.

Бір орын бұйырма...

Ауылда тудық,

Ауылда өсіп жетілдік.

Тірлікті қамдап,

Шаруаның істеп ретін нық.

Ер жетсем екен,

Тары емес,таудай....

Сөйлесең оған тәттісін арна сөзіңнің,

Сақтай біл оны қарашығындай көзіңнің.

"Ерім" деп саған тағдырын сеніп тапсырған

Бір үйдің гүлін аманатым деп сезінгін.

Бас ие болдың, кешегі жүрген бала емес.

Демейді өмір, басыңнан....

Көз тауып мұздың нәзік ойығынан,
Төгіліп меруерт моншақ мойынынан,
Шыққандай ерке сұлу еркіндікке
Кавказдың қарлы суық қойынынан.
Құзардан құламалы....

Көзіңнен терең бұлақтай жарқыраған
Жанарыңа қарай бере куаталам
Әрқашанда аман болшы
Ақ жаулықты асыл ана

Күн суытты, боран соқты,
Қар жауып тұр далада.
Аяз үрлеп өрнек салды,
Терезеге аямай
Аясын ба....

Мен әркез қара өлеңді ақтарамын,

Уа, Алла жансын деймін бақ-талабым.

Әр адамның алтын ұя бесігі бар,

Мен де, өз бесігіммен мақтанамын.

Өткен іске қарасам жарқын бұлшақ,

Өлеңге қалды...

Тым ерекше жанға сыйлар дауасы да,

Туған жердің дәрі ғой ауасы да.

Маған берсе билігін жер-жаһанның,

Батпағын қимас едім бар асылға.

Осы жайға әлі де қиналам мен,

Көшкенмін, туған жерді қимағанмын.

Ұлтыма жылы ұя бола....

О, менің маңдайдағы бозаң қырым,

Термеп ем мен өзіңннен тозаң гүлін.

Сендегі ең, ең алып махаббатты

Ақтамай ұяттан өліп, бозарды кім?!

Ғасырлар өлтірмеген асқақтығын,

Тұрғандай елдің көшін....