Мақпал Мыса (Бөтен бір кісілердей.....)

Бөтен бір кісілердей,
Көп болды,
Неге кеттің түсіме енбей?
Мен өзіңді қалайша ұмытайын,
Кеудемдегі көгілдір құсым өлмей?!

Басқа адамдай,
Сен үшін мен алынбас тас қамалдай.
Бір сәулені бетке алып жолға шыққан,
Тимесін тасқа маңдай....

Бөгделердей,
Сені тіпті ғұмыры көрмегендей.
Аспан жаққа аңсарым ауа берді,
Бір беймәлім дүниеге шөлдегендей...

Сыр білдірмей,
Алдыңда тұнжырадым,тұрдым күлмей.
Баяны жоқ бақытың кімге керек,
Бәрі де өтер зымырап бір күнгідей...

Шерлі десін,
Жұлдызымның жарығын сен білесің.
Кез қылайын бәріңді көктемдерге,
Сөз қылайын алдыңда енді несін?!

Қанат қақса
Кеудемнен құсым өлмей,
Сен ғана түсінердей.
Кетпеші тұңғиықта түсіме енбей,
Бөтен бір кісілердей...