Тыныштықбек Әбдікәкімұлы (Мамыр)

Май сағымды маңғаз Тау үріп ішкен,
Өлөң аға жөнелер тіліңізден!..
Қаз дауысы аңқыған қоңыр желге
қазанақтың, қайыңның бүрі піскен.

Дәрменің жоқ Ойыңнан жаңылмасқа,
Тау тыңдаған саз басқа, сарын басқа.
Шегірткенің інжулі шырылынан моншақ
теріп алар ма ед қарындасқа!..

Көкіректің маздатып қарашығын,
қос көбелек зиреге таласуын!
Төңірекке төгілген төл үніне
төсеп отыр тұмсығын бала суыр.

Жанарынан танылған апрелі,
еркелеп жүр маған бір кекіл еріп.
Көкжиектен тырналар тыраулайды...
Марал – Көктем жатқан ол, мекіреніп.