Кім айтыпты мінсіз деп Нұрағамыз?!

Кім айтыпты мінсіз деп Нұрағамыз?!
Сұранамыз –
Айтпаңызшы кинодай құрап аңыз!
Әлемдердің Патшасы болмаған соң,
Кемшіліксіз болмаймыз сірә да біз.

Қаны қазақ бауыр ғой, жаны қазақ,
Колбинге де кезінде шыдағамыз!
Бесіктен кеше шыққан ел едік қой,
Бекіген жоқ әлі де бұғанамыз.
Патшаға тіл тигізу – сүннетте жоқ,
Бұл деген барып тұрған күнә нағыз.

Жанында жүрмеген соң күнде көріп,
Жағдайын қалай оның ұға аламыз?
Аяр жау аяғансып айдап салса,
Аяғың көктен келіп құламаңыз.
Мемлекет түгілі мекемені
Басқара алмай қалғанды кінәлаңыз…

Арандап қалмасақ тек айтақшыға,
Тығырықтан аман-сау шыға аламыз.
Көрші елдердің жағдайын көргің келсе,
Саусағың арасынан сығалаңыз,
Басшымызды тағынан тайдырсақ деп ,
Бекерге білекті біз сыбанамыз.

Бүлікпен келген билік берекесіз,
Құдайдан бәле сұрап жыламаңыз…
Әркім өз амалына жауап берер,
Ақіретте бәріміз де сұраламыз…

Ереуілге кеткен бе етің өліп,
Езуіміз көпіре көкімелік!
Әйеліне сөзі өтпес ездің көбі
Елбасысын боқтайды екіленіп.
Нашарлығы-ай біздегі түсініктің,
Қашан бұлай бақытқа жетіп едік?

Қас ашады қасыңнан күліп құшақ,
Туса екен деп тезірек бүлікті сәт.
Өтірік ақпаратты өкіртеді-ай,
Ел іргесін бүлдіріп іріткі сап!
Аңғал қазақ алданып, өзді-өзімен
Қырылысып болса деп қырық пышақ.

Дертті жан дұрыс пікір қыла алмайды,
Кекті жан ақиқатты құп алмайды.
Қазақтың кенге толы кең даласы
Өзіне жау шақырмай тұра алмайды.
«Түлкінің қызылдығы өзіне сор!»
Бүркіттің көз жауын ап бұлаңдайды.

Анталап өңшең ашкөз алпауыттар:
«…Бермесең жолыңнан!» деп ұрандайды.
Ел ішінен сатқындар тауып алып,
Үй ішінен үй тігіп ылаңдайды.
Қасымыз, досымызды танып алмай,
Басымыз ешқашанда құралмайды.
Билікке қарсы шыққан бүлікшінің
өлгенде жаназасын шығармайды!

Бай бола салсақ дейміз бірден кейде,
Тер шығып шекемізден үлгермей де.
Байлықтың сұрағы көп, сынағы ауыр,
Беліміз көтере алмай сыр бермей ме?

Кімге не қайырлысын Алла білер,
Шүкір деп барға момын күн көрмей ме?
«Бес саусақ бірдей емес», Жәннатта да
Адамдар сүрмейді өмір бір деңгейде.

…Кім айтады мінсіз деп Нұрағамыз?
Оның да бар соңында шұбалаң із.
Пайғамбарға разы емес жандар өткен,
Ендеше жәй адамды сынамаңыз.

Бүкіл ел ұнататын жан таппаспыз,
Сайласақ та бір басшы күнара біз.
Ұнамаған патшаны қуа берсек,
Ел болып қалай өмір сүре аламыз?

Ертең елді басқарсын қай мұсылман,
Ол үшін де қасқайып тұра аламыз.
Ауызбірлік болған соң басты мұрат,
Татулық туын қалай жыға аламыз?
Аллаһ оған игі істер жасатсын деп,
Болайықшы әрқашан дұғада біз!
© Серік Қали