Күләш Ахметова (Башқұртстанға барғанда)

Тұрған бір сурет ілініп
Емес пе дедің таңды мен.
Алдымнан сонда жүгіріп
Ағеділ шықты алдымен.
Тұрмады бірі паңданып,
Жол берді тоғай жарыла.
Қараймын сәл-пәл таңданып
Шишкиннің картиналарына.
Құштарлықтары басылмай
Құшағын қалқыта жайып
Хор капелласындай
Қайыңдар тұрды ғажайып.
Гүлдерін шашып әтір көп,
Тағынды моншақ шықтардан.
Ақындар келе жатыр деп,
Салауат өзі шықты алдан.
Жадырап жатты дала тым,
Көрсетпей ешбір сұсты айбын.
Жайып бір нәзік қанатын
Жырлары шықты Мұстайдың.
Күткендей бізден жаңалық
Қонақжай-жақсы ғұрыпты ел,
Арулар шықты нан алып,
Ән салды матур жігіттер,
Саламатсың ба, әйгілі
Қунышты да, құтты да ел?!
Сұлулығың мен байлығың
Алдымнан шықты түп-түгелі
Ақынның жанын ұқтыңдар,
Болар ма екен жолы шын?!
Алдымнан түгел шықтыңдар,
Рахмет сол үшін!