Қалқаман Сарин («Қош!» дедің неге?)

«Қош!» дедің неге? Қолыңды неге бұлғадың?
Күндердің санап үмітпен келемін бәрін.
Мендегі мынау мөп-мөлдір мұңлық сезімнің,
Сен едің, жаным, иесі сен едің, жаным!

Неге сағындым? Сен мені неге сағындың?
Сарғайған сағынышымның елесі – ауыр мұң.
Бағыма менің бұйырмас балауса арманым,
Бақытты кейіпкерісің сен осы әнімнің!

Неге мұңайдым? Білмедім, неге мұңайдың?
Көзіңнен сенің cынығын көремін Айдың.
Түн құшағында тілдесіп тәтті елесіңмен,
Жұлдыздай болып бір – бірлеп сөнеді қайғым...