Алланың сынағы.....

Аязды күн......
Жүректерді жылатқан биязы күн.
Қайғылы күн.......
Бес бүлдіршін өліп кеткен қараңғы түн.
Ақшаның жетегіне ерген ата анасы,
Қайғыдан қан жұтқан түн.
Бәрі кетті...
Бес сәби жұмақтың төрінде енді,
Тілсіз жауды ойлап тапқан адам барма?
Жеті атасын қарғаушы едім өлгенімше.
Ата ананың не кінәсі бар өкіметім?
Соттамайтын шығарсыз енді міне?
Әлде сіздер жабасыздар кінаратті,
Дәл осындай әлсіздерге?
Қолдау керек...
Жығылғанға жұдырық болмау керек.

Қызық екен...
Астананың суығы,
Алаулаган отты баспаппе екен?
Әншейінде осындай күн,
Шатырлар құлап қирайды екен.
Дәл бүгін періштелер ұшқан түн.
Ортақпыз біз...
Құран оқып бағыт берер,
Қарапайым халықпыз біз!
Бес сәбиді уайымдама ата анасы,
Жәнәтта Аллам күтіп алар күттірмей-ақ.