Әбубәкір Қайран (Ақ жусан)

Жусан. Жусан.
Ақ жусан, иісің қандай?
Сылқым емес,
Сыршылдау сиқың бардай.
Жұпарынды жұта алмай
Жүрмін қазір,
Содан болар тұрамын ұйқым қанбай.
Шырылдауық торғайың
Шырқынды алмай,
Қалды-ау, шіркін, керемет жыр тыңдалмай.
Ол күн қандай, айтшы өзің,
Бүл күн қандай,
Саған қарай жүрегім жұлқынғандай.
Жұпарым-ау,
Сен барда қараппын ба,
Қараппын ба көркіне абаттың да.
Сағынумен келіп ем
Салып ұрып,
Қалыпсың ғой қатігез қар астында.
Асап едім сол қарды,
Ғашық иіс
Кернеп кетті кеудемді…
Ғажап мүнда!
Маған деген махаббат, сағынышты
Құрта алмапты құрығы азаптың да..
Құмарымды қалдырып қар астында,
Берілем-ау тағы да азап -­- мұңға.

* * *

Шеруқұмар,
Шері жоқ от күй едім,
От күйіме бұл күні көп күйемін.
Көк ши едің сен-дағы көлбедеген,
Ақ ши бопсың, көзіме дөп тиерім.
Тіршілік ең тіреген көкке иегін,
Ақ ши бопсың, кайтейін, көк ши едің!
Қыраубас боп,
Қызықты тәрк еттің бе?
Шіркін өмір шынында шәлкес мүлде.
Әндетер ең,
Әлемді әлдилер ең,
Әндетер ем мен-дағы нәркес түнде.
Мелшидің бе, мен жоқта әндеттің бе?
Қайта оралар күн бар ма дәмдес күнге?!
Көк ши едің,
Шіркін-ай, көркем едің,
Өн бойымды өзіңмен өлшер едім.
Мұз құрсаған денеңе
Мұң көзімді
Енді қалай елжіреп төңкеремін…
Бұл қалпынды от шақта көрсем едім.
Өзегіңді от қылып өртер едім…