Күләш Ахметова (Сөз)

Тау тозады,
Өзгереді тас түсі,
Таланттың да ұшар талай жас құсы.
Өзің даңққа бөленгенің сөз емес,
Елдің даңқын шығару ғой — бастысы!
Су тартылар,
Жағалаулар қозғалар.
Жасыл өлке бір кездері боз болар.
Адамдар да алмасады,
Тек қана
Ұлылардан ұрпақтарға сөз қалар.
Көбі өзгерер —
Жеткізгенде жыл хабар.
Су сылдырын сан өзгертер жылғалар.
Сүю — мәңгі,
Сүйгендердің жүрегі
Махаббаттың жырын оқып нұрланар.
Жаз да кетер,
Салар әлі күз бүлік.
Көп нәрсені үлгермеспіз біз біліп.
Жасар бірақ тұман басқан теңізден
Жас баланы алып шыққан ізгілік.
Түрлі оттармен жарқырайды қара түн,
От та өшеді, өшпестей боп жанатын.
Тоқтатыңдар корабльді, қыранды,
Қара сөздің қырқа алмайды қанатын.
Қанатты сөз кеңістікте жиі ұшты,
Сөз сыймаған жерге таулар сыйысты.
Бүкіл сөздер адамдықты құрметтеп,
Көкке биік көтеруге тиісті!
Көбі өзгерер,
Көрер бәрін көз қайдан?!
Өткендердің жайын кейде қозғайды ән.
Небір ұлы шайқастар да тоқтаған,
Тоқталмайды ешқашанда сөз — майдан!
Сөз алдында
Мойып талай жатты күш.
Талай жерде сөзден қолдау тапты ұлы іс.
Болған емес сөзсіз нағыз келісім,
Сөзден асқан болған емес қақтығыс.
Келеді адам бір жаңалық ашқысы,
Айта білген
Сөздеріңмен жастысың,
Қарулы күш қаһары да — түк емес,
Қара сөзге бас игізу — бастысы!