Ерлан Ахмет (Әкім ағаларға)

Салса да уақыт сынына талай,
шыдамас жұрттың мұңын арқалай.
Жүрер ме айтпай, ақыны жырды,
халқы үшін туған ұлына, қалай?!

Жастарды жебеп,
қарттарды демеп,
ағаларды да жүретін елеп.
Маңдайға біткен жұлдызы сынды,
адамға абзал – туған жан ерек!

Әліне басып әкіммін демес,
айтары әркез – ақыл мен кеңес.
Еңбегіменен,
ерлігіменен
жеңіп келеді асу мен белес.

Аласапыран – адамның күйі
адыра қалғыр жалғанның сыйы.
Жұмада әрбір мінәжат етіп,
баратын жері – Алланың үйі.

Көтеріп көкке көкөрім жасты,
әншісін қолдап, өнерге басты.
Қазақ халқының әз жүрегінің
қақпасын батыл беделмен ашты.

Отбасы үшін баптады гүлін,
күндіз бен түнде таппады тыным.
Есен-сау жүрсін,
жетсе де жүзге,
тұрсыншы шашып ақ таңы нұрын!

Мейірім шығып алдынан дәйім,
бермесін бас пен жанына уайым.
Аллаһның құлы – біртуарымның
ұзақ ет Аллаһ, бағын да, лайым!

***

Алматы – туған аймақ-ты,
айнала балдай қаймақ-ты.
Сыйлады Сізге сан гүлді,
аймана мекен бар бақты.

Жастық пен жалын көзінде,
ұлағат тұнған сөзінде,
ұстазын ұстап жадында,
бойжеткен сонау кезінде.

Әкелер жүрді әзілмен,
аналар жүрді мәзірмен,
арада болған дәмдестік –
кетпейді оның көзінен.

Тайынбайсыз да жасқанып,
игі істер жатты басталып –
мұрағат қорын ашқаннан,
келесіз кәміл басқарып.

Ұлыңыз қонды ұяға,
қыздар да қонды қияға –
береке тұрған ұяда,
болдыңыз бүгін сыйлы Ана.

Немере жолын ашыңыз,
шөбере сүйіп, тасыңыз.
Денсаулық болып әрдайым,
жүз жасқа жетсін жасыңыз!