Бөлім: «Ертегілер»

  Ерте, ерте ертеде есек пен жираф дос болыпты. Ол кезде екеуінің бойы да бірдей екен. Таңертең екеуі екі бағытпен кетіп, тағам тауып келіп, кеште..

  Тоқылдақ бала күнінен өте тентек болған екен. Ағаштан ағашқа ұшып, ағаштың діңін тесіп, тоғайды шулатып маза бермеген соң, Сүлеймен патша оған:–..

  Тау қойнауынан секеңдеп шоршыған бұлақ: Менің атым ақ бұлақАға берем шапқылап. Мөлдір маржан шашамын,Жағалауға атқылап,–деп өзің әлемдегі теңдесі..

  Бірнеше құмырысқаның жабылып өздерінен үлкен бір шырпыны сүйреп бара жатқанын көрген қарға олардан:– Ой, шүкімайттар, сендер мына шырпыны сүйреп..

  Бір аулада алма ағашы мен шынар қатар өсіп тұрыпты. Шынар сымбатты бойын мақтан етіп әр күні:– Бойым түзу шынармын,Биік көкке шығармын, – деп ән..

  Бұрын бір ақ күшік болыпты. Ол сондай жалқау екен. Қыл аяғы біреу-міреу келе жатса, мыңқ етіп те үріп қоймайды екен.Бір күні иесі көшіп бір жерге..

  Көктем келіп, бар дала гүлдей бастапты. Қоршалған дуал ішіндегі теректер де әдемі жасыл жапырақ жайыпты. Күнге күйіп, жел мүжіген ескі дуалдың..

  Еркештің үйінің ала биесі бір әдемі ала құлын туды. Сол күні ақ төс қара қаншықтың күшіктері де бауырын көтеріп, көзін ашқан еді.Ақтөстен туған..

  Көктемде су тасып, құмырысқаның илеуін бұзып кетеді. Суға аққан құмырысқаралдың біреуі ағашқа жармасып, біреуі шөпке жармасып аман қалады. Бірақ..

  Жұрттың бәрі қазды мақтап:– Қаз аспанда да ұшады, жерде де жүре алады, суда да жүзеді, – дейді. Мұны естіген қара қарға:– Ғақ, ғақ, оның несі..

   Қырғауылдың әдемі қауырсындарын көрген сауысқан:– Шіркін, менің қанат құйрығым қырғауылдікіндей болса ғой, – деп үнемі армандайды екен. Ол кезде..

  Күндердің күнінде қасқа сиыр арт жағына келген ақ иттің күшігін теуіп жібереді. Ауыз мұрны қан болған күшік енесіне жылап келеді. Енесі оған:–..

  Қарғаның балапаны жазғытұрым дүниеге келгендіктен, күн ысып шілде болғанда, жүні әбден жетіліпті. Күннің ыстығына шыдамаған ол үнемі:Өзі қарай, өзі..

Терезенің алдында отырған Шыбын үйдің іргесіндегі гүлге кеп қонған Көбелекті көріп қалды да, айқай салды.– Ыз-ыз! Көбелек, мұнда не істеп..

Бір күні Кілт құлыпқа былай деп мақтанды:– Менің өмірім рақат, күндіз иемнің қалтасында жүремін. Түнде жып-жылы бөлмеде шегеде ілулі тұрамын.Ал сен..

Құйын сарайдың артынан шаңдатып шыға келді де, талдың түбінде тып-тыныш демалып жатқан Желге былай деді:– Міне, мені көрдің бе, жаздың ыстығында да..

Арқан мен қазық әлімсақтан дос еді. Олар ашық қорада, күннің астында жұптары жазылмай, тату-тәтті бірге тұратын. Бір күні екеуі ренжісіп қалды.– Әй..

  Төрде ілулі тұрған Кілем терезеден сыртқа сұқтана қарады да, өз-өзінен сықылықтап күліп жіберді.– Қандай тамаша! Қандай ғажап!Еденде жатқан Киіз..

  Тым-тырыс тыныштықты Алақанның даусы бөлді.– Досым, кеше саған қатты ренжідім... – деді ол бір түрлі мұңайып Жұдырыққа.Жұдырық таңданып, Алақанға..

  Ертеде бір бала әкесіне: «Сені кейін ер жеткесін аяғыңды жерге тигізбей тек қана арқалап жүремін», – дейді екен. Бұл оның, сірә, әке парызын..

  Оның үйі шырқау көгілдір аспан төрінде еді.Түс кезі болатын. Қалың мұз қабырғалы үйдің қырау басқан көгілдір есігі тық-тық қағылды. Әке бұлт..

Бүгін қарт тырна әдеттегісінен ерте тұрды да, ауыр қанаттарын сарт-сұрт ұрып, дүр сілкінді. Сөйтті де шаңқ-шаңқ шақырды:– Ау, ояныңдар ұйқыдан!Әр..

Ерте заманда бір хан халқын түгел жинап: «Мен үш түрлі сұрақ сұраймын, кімде-кім сол сұрағымда тапса, қаласа орнымды беремін, қаласа өзі тойғанынша..

Екі өтірікші бірі бастап, бірі қостап ел аралап, өтірік айтпақшы болыпты. Біреуі бір күн ілгері жүріп, ел аралап, қонған, түстенген жеріне, жолыққан..

Бұқабай деген кісі де өтірікке келгенде, ешкімге есесін жібермейтін кісі екен. Лепіре сөйлегенде, елді аузына қаратып, өтірікті шындай, ақсақты..