Өлеңдер ✍️

Арақ шiркiн еркектi аздырады,
Шарап та әйел «шабытын» қоздырады.
Сыра, шампан пәленi бастап берiп,
Конягың да қалыспай азғырады.
Iшер сәтте достыққа сүйретедi...
Iштi, бiттi – бiрлiктi күйретедi.
Ал, дүмшелер «күнәдән тазартам» деп
Қымыз, боза, шұбатқа үйретедi.
Қымызды да көп iшкен мас болады,
Бозадан да бiр қыжыл басталады. –
Имандылар той тойлап,
Сүт ембеген
Құлын, бота жарымай аш қалады.
Иiс май да қылғытсаң өткiр едi,
Бәрiн де iшсең – ажал да жеп кiредi.
Ал, тарихта ненi iшiп бар күнәдан
Тазарды екен қазақтың тектiлерi?...
Мөрi емес пе мезгiлдiң қылмыс деген? –
Iшiп өлсе арысын кiм күштеген?
Демiң бiтпей одан да шындық iздеп,
Өртене бер мен құсап мүлде iшпеген.