Өлеңдер ✍️
  20.09.2022
  170

Автор: Ғұсман Жандыбаев

Көкжиектен иегiн Күн асырды..

Көкжиектен иегiн Күн асырды..
Кiрпiгiме қап-қара түн асылды.
Бiр албасты еңсемдi басып алды,
Қайтсем екен, япыр-ай, мына сұмды.
Торын уақыт-өрмекшi маған құрып,
Тұмшалады санамды қараңғылық.
Қараңғыда ауру қозғыш едi,
Шығармаса жарар-ды жарам бүлiк.
Ол жарадан мен ендi босанбаспын,
Күннен ұзап, тұманмен қосарластым.
Нокаутқа түбiнде бiр түсiрмей
Қоймайтындай секiлдi осы албастың.


  Көкжиек күн Ғұсман Жандыбаев Ғұсман Жандыбаев өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇
  Сынады менi, сынады... ᐈ
  ҚАРА ЛАШЫҚ, АҚ ҚАМШЫ ᐈ
  ...КIМ БОЛАМЫЗ? ᐈ
  ӨЛГЕН ЖЫЛАННЫҢ ҚҰЙРЫҒЫ(НА)... ᐈ
  ӨМIР ОТЫ ᐈ

Пікір жазу