Өлеңдер ✍️

Жарқыным, дауысың зор, тiлiң майда,
Белгiлi: iшке кiрген жылынбай ма..
Жарлы мен жақыбайды жарылқаған
Боласың, келiп тұр ғой түрiң байға?..
Тектен-тек қызға жiгiт жымыңдай ма..
Ендеше, түпкi ойыңды айт: мұның жай ма?
Көргенбiз көлгiрлiктiң неше атасын,
Жасырған, iш сезедi, жымың қайда.
Айтса да, қысыр бие құлындай ма..
Жұқсыз сөз болмасы хақ жұғын бойға.
Сен, бiрақ, шалабыңды шайқай берсең,
Бiлесiң бiр толарын күбiң майға.
Қашаннан қанық едiң бiздiң жайға,
Бiздiң жай қайдан келсiн сiздiң де ойға.
Сауабын өтiрiктiң алғаныңмен,
Табасы ақиқаттың шыжғырмай ма.
Дəнiккен қу түлкi ме ең сiз мұңдайға,
Ол шiркiн қоян аңдып, iз қумай ма.
Сен мұнда неғып жүрсiң арам тер боп,
Бiлемiз: қыран қайда, құзғын қайда..