Өлеңдер ✍️
  11.09.2022
  729

Автор: Сағыныш Намазшамова

ОТБАСЫМ – ШАҒЫН ЖҰМАҒЫМ

Ұстап жүрсем де үйде мен,
Күйкі тірліктің құлағын.
Кезі жоқ көңіл күйреген,
Отбасым – шағын жұмағым.
Естілмеу керек айқайың,
Өз заңы бар-ау оның да.
Пейіш деп қалай айтпайын,
Періштем жүрсе соңымда.
Балапандарым, асыл жан –
Тірегім, темірқазығым.
Күліп тұр шыңның басында
Жазығым емес, наз үнім.


  отбасы жұмақ Сағыныш Намазшамова өлеңдері Сағыныш Намазшамова

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇
  Ауасына ауылдың шөлдегенім... ᐈ
  Аға, ақыл қосыңызшы... ᐈ
  Көтерілді түн пердесін түре күн... ᐈ
  ҚЫЗЫЛ КӨЙЛЕК ᐈ
  Томағасы сыпырылды қыранның... ᐈ

Пікір жазу