Өлеңдер ✍️

Сайдағы жас көктемнің жылғаларында,
Ақ қайыңның алтын алқа сырғаларында.
Сыбдырлаған құрақпен,
Былдырлаған бұлақпен
Мен армансыз сырластым.
Əжім басқан таулардың жүздерінен,
Адастым мен арқардың іздерінен.
Таудан төмен түсті ме,
Бұлақтан су ішті ме?
Соларды іздеп
Қырды астым.
Шыңға шықпай шерің əсте тарқар ма?
Кездеспеді елік, киік, арқар да.
Естіледі құс əні,
Гүлге толы құшағым,
Дəл төбемде қалықтап
Тау қыраны ұшады.
Алтын күннің арайы жылғаларға шашылды,
Шұғыладан нəр алып, тау гүлдері ашылды.
Көңіліңді əн билеп,
Паң табиғат əлдилеп,
Айналаң тұр жаңғырып,
Жер мен көкті əн қылып.