Өлеңдер ✍️

Атады рауандап қала таңы,
Шұғыласын жер бетіне таратады.
Күн нұры терезеден қараса-ақ,
Ерекше күй кернейді палатаны.
Жас жаным мұндай күнді жаратады,
Сызылып күнде осылай таң атады.
Аққудай серуендеген көл бетінде
Дəрігерлер аралайды палатаны.
Жантайып өлең жазам жатсам-дағы,
Азабын ауруымның тартсам-дағы.
Бəрін де өлең келіп ұмыттырар,
Жаныңа қанша қатты батса-дағы.
Өлеңім – өмірімнің арашасы,
Өлеңім – көңілімнің тамашасы.
Бола бер тек жаршысы қуаныштың,
Қайғымен ағармасын ана шашы.