Өлеңдер ✍️

Көктем болып кеткендей мына ғалам,
Боз жусанның исі аңқып тұр ауадан.
Аяз да жоқ, ақпанмен арпалысқан.
Еріген қар,
дейтіндей «жылап алам!»
Көктем Сырға расында асық сынды.
Жылғалардан бір шаттық тасып, күлді.
Астанаға кеш жетер бұл құдірет,
Бізде ерте құшады ғашық гүлді.
Бізде ерте атады бүршік арман,
Таң рауандап, жер жібіп,
күн шығардан.
Бізде бәрі ертерек,
неткен ғажап,
Жаз да ерте оянар, тыншып алған.
Неткен сезім?
Аймалап бақыт жерді.
Іңкәрлігін паш етер уақыт келді.
Біз көктемге ғашықпыз,
көктем бізге.
Көрдіңдер ме, осындай бақытты елді?