Өлеңдер ✍️

Кейде осылай алабұртып кетемін,
Қажытқанда құса әлем.
Сағыныштың білсем егер мекенін,
Қанат бітіп ұшар ем.
Кім өлшеген?
Мендік мұңның салмағын,
Бебеулейді тереңдік.
Кеудемдегі ақиқаттың тармағын,
Келем үнсіз өлең ғып.
Кім ұғынсын?!
Менің нәзік жанымның,
Мөлтілдеген бар мұңын.
Базынасы артқан сайын бағымның,
Ақылдымын, арлымын.
Кім біледі?
Тағдырымның жолдарын,
Мен сүйініп, мен сүрген.
Кешіп келем ғұмыр-күннің орманын,
Таңдар қалды күрсінген.
Кейде осылай алабұртып кетемін,
Қажытқанда құса әлем.
Сағыныш па?
Тапсам оның мекенін,
Құшағыма қысар ем…