Өлеңдер ✍️

Қадыр кетті, өмір енді қадырсыз,
Қадыры жоқ қу тірлікті танырсыз.
Дегбірі жоқ ду дүние дамылсыз,
Дымы құрып қалды бүгін тағы үнсіз.
Сапырылған ойларың да қадырсыз,
Шақырылған тойларың да қадырсыз.
Қайырылып қанат қалды қағусыз,
Майырылып болат қалды шабусыз,
Желбіреген үміт, сенім қадырсыз,
Селдіреген күдік, шегің қадырсыз,
Жаныңызды қай қайраққа жанырсыз,
Мәлімсіз...
Қадыр өтті...
Кетті бүгін қадырім,
Қаны қашып қуарғандай тамырым,
Суалғандай, сарқылғандай сабырым,
Тауға бітті томпайған бір төбешік,
Самал ғана сипайды оның қабірін.
Қадыр өтті...
Ертең біз де өтерміз,
Бұдан былай бұл өмірге бөтенбіз.
Өтер бұл қыс, өтер көктем, өтер күз,
Мәңгі жазға содан кейін жетерміз.
Бұл жалғанға неге келдік екен біз?
Қалды-ау бүгін қазағыңыз қадырсыз,
Кімге тастап кеттіңіз-ау, Қадыр, сіз?
Енді бізге сағымсыз Сіз...
Сағымсыз...
Жер астында ағып жатқан өзендей,
Бар қазақтың қанындағы ағынсыз...
Сағымсыз...