Өлеңдер ✍️

Көне соқпақты, көне етігіммен жаяулап,
Жылдар – кісінеп, күндер құлдырап,
Ай аунап.
Өмір – өзеннен несібе балық аңдимын,
Қармақты салып, отырам жарда
Ой аулап...
Сағынышым - ай, сарыала қаздай
сар таңдай,
Терлетіп келіп атымды кеттім қаңтармай.
Өрмесі ғажап, қамшыдай қысқа дүние,
Ұстатпайсың - ау, жылп етіп қолға
шортандай.
Дүние – қобыз, ән салсам ба екен бұратып,
Жасымды қайтем, жалбаңдап кеткен
қыр асып.
Аппақ дүние, аймалап сені үлгермей,
Ақжал толқынға кетерсің бір күн құлатып.
Заманды аңсаймын ағаның ымын
іні ұққан,
Абызың қайда, Алты алаш жұртты
ұйытқан.
Көлгірси бер ме, көнесі тозған дүние,
Шаршадым менде, шаршады әлем
сұйықтан...