Өлеңдер ✍️

Енді азаймас шынар – мұң,
Не болса да шыдармын!
Сағынамын шу еткен,
Ысқырығын ұлардың.
Шалдардың сап мақамын,
Домбыра алып жатамын.
Тарап қойып отырам,
Таутеке ойдың сақалын.
Елеңдетіп Айдағы үн,
Жерде жоқпын, қайдамын?
Қанжығана Ай ару,
Құлжа өлеңді байладым.
Іріп жатыр іркіт – күн,
Құзғын шудан үркіппін.
Түлеп ұшқан қыранмын,
Ұясында бүркіттің.
Мені аңсайды Елігім,
Құмар қылған серімін!
Сөзден олжа салатын,
Жалғыз жортқан бөрімін.
Елеңдеме, елеңде,
Өрелі де, терең де.
Аттарыңды қамшыла,
Осындаймын өлең де…
Енді азаймас шынар – мұң,
Тірлік саған құмармын!
Тәутеке ойдан алжысам,
Құздан ғана құлармын!..