Өлеңдер ✍️

Күз бейнесі – қара суық, қара жел,
Күзеу суып, қыстау жаққа тарады ел.
Бұлдыраңдап бұлтқа сіңген тырналар,
Қалқатайдың бір хабарын ала кел!
Ел мен жердің тастан оқып дерегін,
Құстар қайтты өзіне алып керегін?!
Сұрағанға үнсіз қалды дерсіңдер,
Жырсыз қалды, мұңсыз қалды демегін.
Жел толқыса - тартылады қурай күй.
Құстар, құстар туған жерін қимай жүр!
Әттең бізде!.. арман барда, қанат жоқ,
Сағынышым жер бетіне симай жүр!
Бұлт көшеді, шуда-шуда ұйысып,
Тағдыр ма бұл, кете алмадық, қиысып!?
Көлден ұшқан көкала үйрек секілді,
Өлеңіміз барады ұшып сүйісіп...
Күздің демі – қара суық, қара жел,
Ал, Қара Күз, қарайлама, бара бер!..
Бұлдыраңдап бұлтқа сіңген тырналар,
Қалқатайдың бір хабарын ала кел!