Өлеңдер ✍️

Бізді бөліп қос драма:
Өмір, Өлім перде тұр!..
Саған деген сағынышым,
ақ жауындай көл көсір.
Ақ жусанның түбінен маңыраса ақ арман,
Ақша бұлтқа оранып,
аппақ құсым келде тұр!..
...Күн қақтаған жалаң шыңды,
қара нөсер сүйгенде,
Боз таңдағы бозторғайды
тұрымтай құс ілгенде,
Қиялымдай... ақиық құс
көк аспанды тілгенде,
Сені есіме ап, қарап тұрам,
сары түстес гүлдерге!..
Күте-күте күндер тозып,
телмірумен шаршады Ай,
Шағала – арман шаңқылымен ағарады
тал самай!..
Мөлт–мөлт еткен мойылдай
мойынымды бұрғызған,
Осы сенің иісінді–ай,
отқа салған Аршадай!..
Намыс – қайрақ найзағай боп,
қарағайды тілгенде,
Сұңқар – ойым, менменсіген
көкжалдарды түйгенде,
Шабан аттар,
Қазанаттан оза алмасын білгенде,
Сені ойлап, қарап тұрам,
сары түстес гүлдерге!..
Неге?...