Өлеңдер ✍️

Сеңгір көктен қарай сал ұшқаныңда,
Биігіңнен құлар ең, құшқанымда?!
Иленеміз тағдырға әлі талай,
Өлең деген – киенің пұшпағында.
Қыран болсаң, қыранның көркі Күнде,
Үкі тағып ұшырдым елші күнге...
Қармақ бізбен қастерлі жыр тоқысақ,
Айналмаспыз, қәдірсіз елтіріге...
Ай қонады аспанның жамбасына,
Дегелек құс, қонбайды жар басына.
Қайтқан қаздар үркіткен сағынышым,
Күтті білем, келетін жазды асыға!..
Бұлбұл үнін, сол бақтың жасыл бағы,
Биыл ақпан біздерден жас ұрлады.
Өлеңімді тамырсыз тасқа бастым,
Маза бермей тұратын басымдағы.
Бұлдырық – күн, бозала таңым ұшты,
Көктем келді, қарашы сабылысты!
Өлеңіме қалайша сыйғызамын,
Әлеміме сыймайтын сағынышты!..