Өлеңдер ✍️

  29.08.2022
  233


Автор: Жанат Әскербекқызы

Қаракөз бұлақ, қамықпа, жаным...

Қаракөз бұлақ, қамықпа, жаным,


Қасыңда мәңгі қалып барамын.
Жалғанның шерлі қарашығынан
Ап-ащы жас боп тамып барамын.
Қаракөз бұлақ, киелім менің,
Құрақтан көйлек киемін дедім.
Өзіңдей мөлдір өзге біреуді
Өзегім жанып, сүйе білгемін.
Сұрқия тірлік сұғын қадады,
Жұбым жығылып, жүгім қалады.
Сұмдықтың оты жайратар бір күн –
Уақыт бірақ құнымды алады.
Қаракөз бұлақ, қайғырма көкем!
Ілесіп саған айдынға кетем...
Айкезбе қылмай ақымақ қызды
Тәңірім неге ай қылмады екен...
Тағдырым оқшау, табамын кімді,
Шалады келіп шанағым мұңды.
Қаракөз бұлақ – күрсінген өлең,
Қаракөз бұлақ – жанарым мұңлы.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу