Өлеңдер ✍️

Сəлем бермей кеттің деп кінəлама,
Ұға білсең, кінəм жоқ бұл арада.
Сəлемнің де орайлы орыны бар,
Сый емес таратардай сыбағаға.
Біле білсең, бөлшегі ол көңілімнің,
Өлшемі ол өрілген өмірімнің.
Əр-əркімге үлесер көңілін кім,
Сəлемнің де кəдімгі су секілді
Сұралар сұрауы бар, соны білдім.
Өткен күн мен келер күн күрес құрып,
Кей-кейде дəстүр-салт та жүр ескіріп!
Сəлемім де – көрсетер сый-сыяпат,
Көрінгенге бере алман үлестіріп.
Атам əр кез айтатын: «Арың арла!»
Семірмеспін сəлемнен, арыман да.
Қан базардың ішінде бəріне емес,
Сəлемін береді əркім танығанға.
Көңіл – теңіз, тербеліп тұрады айдын,
Сəлемімнен кетпесін құлап Ай, Күн.
Білсем де, сыйламасам – сəлем бермен,
Басқадан сəлем тағы сұрамаймын.