Өлеңдер ✍️

Ақынның мінезі сол қай-қашанда,
Қуансаң да, көңілге қайғы алсаң да.
Бұлт үйірілмей көктемнің ашық күні
Төгіп-төгіп алады анда-санда.
Ақынның бар болмысы қай-қашанда
Қиянатқа баспайды айдасаң да.
Қызыл тілі – аждаһа алдаспаны,
Үн қатпай қала алмайды байласаң да.
Ақынның болмысы сол қай-қашанда,
Тозақтың қазанында қайнасаң да.
Жүректің безбенімен өлше дейді,
Не айтарыңды алдымен ойға сал да!
Ақынның дара біткен болмысы ма,
Қол бала бола алмайды, қол құсы да!
Ұшуы, қонуы да... өз еркінде,
Адасса да – өзінше адасуы,
Басқадай қаламайды жолды, сірə!