Өлеңдер ✍️

Құс келсе салып құдашам әнін,
Керемет еді бұл неткен!
Көктем сыйлады бұла самалын,
Адамға деген құрметпен.
Алқынып әппақ бұлақ ағады,
Жасарып сол сәт атырап.
Кербез бұлттар да жылап алады,
Мұңайып кейде жапырақ.
Еске алып келмес бұла күндерді,
Ішіне еніп елестің –
Көктеме болып жылағым келді,
Жылатпаса да мені ешкім.
Өткен шақтарға өкпелемелік,
Мәңгі жасыл ғой маңайым.
Шаһарға біздің көктеме келіп,
Ақын ғып кетті талайын.
Аспанды айналып ақ қанат ән жүр,
Қыз сезіміндей қайырлым.
Моншақ үзеді ақ тамақ жаңбыр,
Көңілі сынды шайырдың.
Сен ең бозбала шағымның әні,
Айтатын сырлы әңгіме.
Пәктігің ғана сағындырады,
Сағынар басқа қалды не?!.
Көктем ғой менің кезім гүлдейтін,
Бір дауа тауып жаныма.
Аңсау бар менде өзім білмейтін,
Кімді аңсайтыным, тағы да...