Өлеңдер ✍️

Бойлаған тұла бойға нала күшті,
Өкініш қарып өрттей барады ішті.
Әкенің жанарынан жас үзіліп,
Маңдайдан иіскеп, сүйді бала Әбішті.
Шығып тұр қош айтысып жиыла жұрт,
Таулар тұр мұнар жапқан күйі – ғаріп.
Аттанды қайран әке...
Туған жердің
Бір уыс топырағын түйіп алып.
Дүмпу бар жер мен көктің арасында,
Тағдыр-ай, мұң қайғыңа қарасын ба?
Сызығы көкжиектің көсіледі,
Сәбидің көздерінің шарасында.
Жазмыш айналдырар қинаса шыр,
Майданға әке кетті қимас асыл.
Таң атса, көкжиекке көп қарайды,
Елеңдеп қоңыр өңді, бұйра шаш ұл...