Өлеңдер ✍️
ДАЛА ТӨСІНДЕГІ ЖАЗУЛАР
Сары далам менің бетіңде сансыз жазулар,
Шертілмей жатқан, айтылмай жатқан назым бар,
Жарақат салған , қатігездікпен қайзалап
Алмастай өткір азулар!?
Күйзелткен сені әрекеттер сені жымысқы,
Күңіреніп жатсың ішіңе тартып тынысты,
Пайдасын тауып мерездер салған бетіңе
Қашқақтап, қашып жылысты?!
Бүлдіріп жатса , әрекет әдіс тасамнан,
Салтымда бар мазасын тартқан қашаннан,
Бәріміз қарап бақырайып кеп тұрғанда
«Ұлы көл» қалай жасалған?
Сай – жыралы , қауіпті аңғар көбейер,
«Мыржиған таулар» , мықырайған немелер,
Бабамнан қалған,боз жусан иісі аңқыған
Қайда екен? Қайда төбелер?
Қарасақ қазір қорықпағандар күшті құдайдан,
Мүңсік ауа, арылмай суым лайдан,
Күл-қоқыс толы қоңыр қаз ұшқан көлдеулер
Жамылып қара мұңайған?
Жарақат дала жәбір мен жапа шеккендей,
Ұңғылдап бетін қаптесер тесіп өткендей,
Дымқосты далам ыңырсып жатсың білемін
Айтатын елге өкпеңді-ей?!
Естимін сеннен күңіренген қайғы ызалар,
Тыңдаса оны кетеді менде мазалар,
Қасірет-қайғы шерленген желді жүректі
Бір Алла ғана жаза алар?!
Жаббар ием қашаннан киелі мекен ұғынса,
Тағдырыңа алаңдар азамат белін буынса,
Кезеңінде сілкіністің үндемей саған қала алмас
Топырағыңа тартып туылса?!
Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter