Өлеңдер ✍️

Ай қарайды тау жақтан қимасымдай,
Ол енді шұғыласын жинасын жай.
Жетелеп,
Кетіп бара жатыр түнді,
Қара жол Қара түннің бұйдасындай.
Қара түн – жыр,
Ақ таң - ән. Дауыс қандай!
Қара өлең Ақ өлеңге ауысқандай.
Қара нар желідегі түрегелді,
Қара түнді өзі ішіп тауысқандай.
Тауысты.
Таң келді енді таусылуға,
Уақыт солай есігін қаусыруда.
Түс болды. Кеш те келді апыл-ғұпыл.
Түн шашына көмілді тау-сұлу да.
Уақыт-ай, қуар едім, жоқ қанатым,
Таңды ұрлап әкелер ме шапқан атым.
Осы болды-ау «дүние – кезек» деген,
Қара нарды жұтты енді қап-қара түн.