Өлеңдер ✍️

Ол ақылды әрі көркем бала еді,
Биіктерге жету еді талабы,
Мұны байқап қырсық түсті соңына,
Артты содан өмірінің әлегі...
Ұмтылса да бейне қайтпас сарбаздай,
Қырсық қаптап шыға берді ормандай,
Бірі итеріп, бірі шалды аяқтан,
Құлады ол, жолы қалды жалғанбай...
Адалдықтың, әділдіктің жақыны,
Адамның да жарқылдаған батылы
Еді ол бала, сүйінішін таппады,
Ажал болып қырсық жетті ақыры...
Қалмағандар қыр соңынан қырсығып,
Демеңіздер: “Енді, міне, тыншыдық.”
Тынымыңды алатындай күні ертең
Қараша үйден қара бала жүр шығып..