Өлеңдер ✍️
  24.07.2022
  109

Автор: Төлеген Жанғалиев

Бұл өмірдің несі қалды мен үшін...

Бұл өмірдің несі қалды мен үшін,
Артым-жайлау, алдым-күзек өрісім.
Жалаңаяқ тасты үгіткен табаным,
Кәріліктің киді бүгін кебісін!
Соның өзі аяққа ауыр сезіліп,
Созалаңдап әрең тұрам ерініп.
Шалып қалып мәз болады немерем,
Шабан аттай келе жатсам тебініп.
«Күлсең күл,- деп жатушы еді кәріге»,
Күлкі болдым үй ішінің бәріне.
Құдай қосқан қосағым да тыржиып,
Бірдемеге өкпелейді әлі де...


  өмір Төлеген Жанғалиев өлеңдері Төлеген Жанғалиев

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  Нұры қайтты, көзімнің нұры қайтты... ᐈ
  «Өтірік» деген өрттің ішіндеміз... ᐈ
  Таң бозынан тағы да тұрып алдым... ᐈ
  Қайран, Төке, көшпейсің бе, қалаға... ᐈ
  Біздің елде... ᐈ

Пікір жазу