Өлеңдер ✍️

Алдымда жатыр Зарафшан
Ағысы баяу жай қаптап;
Тұныса суы бейне аспан,
Тасыса қою кейде əппақ.
Жырлапты талмай оны жұрт,
Арнасын балап алтынға;
Жағасы ырыс, суы құт –
Атанған солай халқына.
Жарыса жосып ол барған
Жайқалады екен атырап;
Жасыра жерді көк орман,
Жамырайды екен жапырақ.
Аңсаған шөлдер қанғандай
Аунаса нелер алқапқа,
Ағысы төге салғандай
Тіреледі екен ақ мақта.
Толқыны судың өзіндей
Тербеледі екен егістер;
Бауларда сұлу көзіндей
Мөлдірейді екен жемістер.
Алтынның түрі осылай
Құбылады екен неше алуан.
Төгілген бұлақ даусындай
Тербейді сені əсем əн!