Өлеңдер ✍️

ҚАПШАҒАЙ КІЛТІ
Бітімі бұж-бұж темірдей
Қоңырқай, қызғылт шоқылар,
Тұрыпты көзге көрінбей,
Қалқалап ұзақ ғасырлар.
Қарулы соған қол келіп,
Қауырт бір жұмыс бастапты.
Талайын таудың төңкеріп,
Талайын жонып тастапты.
Қызыға қарап тұрдым мен
Құзарды бұзған жандарға.
Жайларын түйдім үнінен
Жаңғырған тынбай аңғарда.
Адамдар, қолын күс басқан,
Қашапты құзды не түрлі.
Мызғымас, бекем тұтасқан
Өздері жартас секілді.
Тыңдайды соны Қапшағай
Кеудесі күнде дүбірлеп.
Қалтарыс түгін тастамай
Маған да шерткен сыры көп.
Көңлімді сонша аударды
Тосын бір жастар тілдескен.
Қопара жүріп тауларды
Секілді солар күнде өскен.
Биікте бетон құйысқан
Өмірбек, Алдан, Болаттар.
Өлеңдер тұңғыш қиысқан
Сүйкімді қандай сол аттар!
Соларды қатты құрметтеп
Сөзіме арқау еттім мен.
Жырымда жиған тірнектеп
Жаныма балап шерттім мен.
Көңілге түйіп көп сырлар,
Қарадым жастар қалпына.
Қапшағай кілтін осылар
Тапсырар мəңгі халқыма!
Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter