Шөлейт... шөлейт... шөл дегенің осы ма,
Шөліркедім... шөлім қашан басылар?!
Арып-ашып келе жатып сапардан
Аялдадым бір бұлақтың басына.
Сан соқпақтар осында кеп құйылған
Осы жерден тарайды екен қиырға.
Қанып ішіп қайнарынан бұлақтың,
Маған деген құр қалмадым сыйынан.
Қасиетті тұма бұлақ еріккен
Сай қуалап ағады екен неліктен?!
Самарқаулау ойға баттым еңкейіп
Су түбінен өз бейнемді көріп мен.
Мөлдір болу...
Мөлдір болу – арманым,
Үнсіз тұрмын.
Тамылжиды бар маңым.
...Мөлдірлігін үйренсем де бұлақтың,
Өрге ақпайтын қасиетін алмадым.
