Өлеңдер ✍️

Күншілдер күліп мазақтар,
Көзінде үлкен азап бар.
Мен үшін аса аяулы
Қытайдан келген қазақтар.
Қандасын көрсе «өзім» дер,
Оралған елдің көзін көр.
Екі елдің көрген азабын
Сыр бермес сыршыл төзімдер.
Ұлы да, қызы ұятты,
Тағдырдан бөлек сый апты.
Көшпенділердің көңілі
Зайсанның көлі сияқты.
Сабырды сарқып тек қалам,
Еркіндік беріп сеп маған.
Соңғы көш өткен іздерді
Есіл мен Ертіс деп қалам.
Тарбағатай мен Барқытбел,
Елім деп келген нар күпті ел.
«Қытайлық – жерлік» деп бөлмей,
Өзгеден оны артық көр.
«Жалаңаш» жырдың жаршысы,
Бұрғанда елдің жартысы.
Ақтабан өткен Алакөл –
Көз жастың тұнған тамшысы.
Ебідей елең жыр бүлік,
Жоңғарда жатыр бір күдік.
Бақыт пен сордың сызығы
Қара Ертіс жатыр сыр бүгіп.