Өлеңдер ✍️

Бiз екеумiз бұлақ ек құлап аққан,
Екi айрылдық бiр қате, бiр ағаттан.
Кешiре де алмадық, қия алмадық,
Бiз айрылған сол бiр таң жылап атқан.
Сезiм – шырақ. Бiз оны жаға алмадық,
Бiр амалды таппадық оған нағып?
Бiр қатенiң уын бiз бөлiп iштiк,
У құйылған ыдысты қаға алмадық.
Сөндi осылай ошақтың бiр шырағы,
Амал қалмай тұтаттым жыр шырағын.
Бiр қоңырау iшiмде безiлдедi,
Бiр пенделiк iшiмде қырсығады.
Өз елiңе ұлтан боп қала бардың,
Ал мен қалдым. Жазмышқа шара бар ма?!
Кiнәласып қайтемiз, бәрiнен де
Айыптымыз алдында балалардың.