Тақпақтар ✍️

Күн жайдары жаз едi,
Қайғымыз жоқ басқадай.
Ауыл маңы саз едi,
Ортасында тоспа бар.
Сонда өтедi күнiмiз,
Күнесiмес шашымыз.
Жаман емес күйiмiз,
Көңiлдi əрбiр жазымыз.
Болса-дағы күлкiлi,
Айта алмаймыз жалған бiз.
Бəрiмiз де бұл күнi,
Моншашыл боп алғанбыз.
Апамызға барамыз
Ұрысса да соншама.
Жылап тұрып аламыз,
«Тиын бер» – деп моншаға.

Қайткен күнде тиынды
Алатынын аламыз.
Моншаға емес, жиылып
Тоспа жаққа барамыз.
Ол тиынды моншаға
Жұмсар кiмбiз сонша бiз?
Шомыламыз тоспаға,
Тоспа – бiздiң моншамыз.
Тиыныңа өз еркiң.
Тəттi кəмпит алсаң да,
Ешкiм де жоқ сезетiн,
Кино жаққа барсаң да.
Бiлiп қойып бiр күнi
Бергенше үйi жазасын,
Ойлап тапқан осыны
Жұман бiздiң жасасын!