Өлеңдер ✍️

Өрлетпей қойды тепсеңге
Даңғаза түн.
Жоғалып ізсіз кетсем бе
Таңға жақын?
Қалады ертең бүгінгі
Күз де кетіп.
Шағамын желге мұңымды
Тізбелетіп.
Ұйқымды менің өлтірді
Үрейлі түс.
Көзімде тулап көл тұрды –
Дүлей, мүкіс...
Күлкіден қаштым бірезу,
Шыдай алмай.
Тобырдың анау мінезі – у,
Жын-аярдай.
Атпайтын болды маған таң
Сағындырып.
Қалды ғой кеуіп жан-аңқам,
Бағым құрып.
Бұлт басып тұрған Айымды
Ойлап келем.
Ұғатын кім бар жайымды
Бойлап терең?.